Kobieta nie na swoje czasy
Oglqdajqc filmy z lat czterdziestych, trudno przegapić Hedy Lamarr, nawet jeśli nie ma się pojęcia, że tak właśnie się nazywa. Jednq z jej najsławniejszych ról była kreacja pięknej uwodzicielki Dalilii w filmie „Samson and Dalilah”. Ale nie tylko to jest ciekawe w życiu Hedy Lamarr, że zabłysła jako gwiazda srebrnego ekranu. Owszem, była olśniewajqco piękna i była znakomitq aktorkq, ale jej talenty nie ograniczały się do występowania w filmie. W czasie II wojny światowej wpadła na pomysł takiego różnicowania częstotliwości fal radiowych, które uniemożliwiało nieprzyjaciołom podsłuchiwanie komunikatów aliantów. Pomysł był świetny. Przypuszcza się, że Hedy Lamarr chciała wykorzystać swój talent także w innych wynalazkach służqcych wysiłkowi wojennemu aliantów, ale powiedziano jej, że lepiej przysłuży się Ameryce, jeśli skupi się na karierze filmowej. W rezultacie niezwykłe pomysły Hedy Lamarr stały się głośne dopiero u schyłku jej życia, pod koniec lat dziewięćdziesiqtych. Gdy wreszcie uznano jej geniusz, miała na to odpowiedzieć: „W porę!”.