S Sprawdź, czy nauczyciele są świadomi pełnej skali możliwości twego dziecka, które odkryłaś podczas lektury tego rozdziału lub przy innej okazji. Najlepszą sposobność stanowią wywiadówki, jako że obecni są wówczas wszyscy zainteresowani (to znaczy ty, twoje dziecko  i nauczyciele), co stwarza okazję do otwartej i pozytywnej dyskusji. S Korzystając z tego, czego dowiedziałeś się z rozdziału 2, poproś, by poinformowano cię, jakich testów używa szkoła twego dziecka do mierzenia uzdolnień. (Pamiętaj, że mniej pożytku wypływa z testów podających średnią wyników, niż z takich, które pokazują wyniki w różnych dziedzinach i tym samym lepiej służą wychwyceniu mocnych stron dziecka). S Czy istnieją inne czynniki, które należy wziąć pod uwagę, a które mogą pomóc lub utrudnić twemu dziecku radzenie sobie w szkole – na przykład jego kontakty z rówieśnikami i nauczycielami. S Jeśli twoje dziecko jest nastolatkiem lub nastolatką, przypomnij nauczycielom (i sam o tym nie zapominaj), że analizując zachowanie dzieci należy brać pod uwagę . istnienie cudów natury – hormonów. S Pamiętaj, że nauczyciele są po to, żeby ci pomóc i doradzić, a także o tym, że przebywają z twoim dzieckiem przez pięć dniu w tygodniu. Współpracując, macie większą szanse na to, by opracować plan nauki, który zapewni twojemu dziecku zasłużony sukces. S Kiedy już ty i twoje dziecko macie pewność, że nie pominęliście żadnego aspektu problemu i opracowaliście dobry plan współpracy ze szkołą, ustalcie datę spotkania kontrolnego, by przekonać się, czy wszystko idzie jak należy i w razie potrzeby wprowadzić niezbędne korekty.