Wybierzcie dowolny temat, czyli dowolny konar i zadecydujcie, kto zadaje pierwsze pytanie (ty, czy dziecko), a potem ruszajcie tam, dokąd doprowadzą was kolejne rozgałęzienia. Oczywiście „Drzewo pytań” może być dużo większe niż na rysunku obok i kolejne rozgałęzienia mogą prowadzić was tak daleko, jak tylko będziecie mieli ochotę się wspinać. Wszystko jedno od czego zaczniecie. Mogą to być rozgwiazdy, DNA lub pomarańcze. W dodatku możecie się wspinać na „Drzewo pytań” zawsze i wszędzie, kiedy i gdzie tylko zechcecie. Zdziwisz się, kiedy zobaczysz, dokąd doprowadzi was wspinaczka na „Drzewo pytań”! Przede wszystkim może się okazać, kiedy ją skończycie, że dziecko wcale nie zamierza zaprzestać dociekań i pragnie wiedzieć jeszcze więcej na wybrany temat. Istota sprawy tkwi w tym, że wspinaczka na „Drzewo pytań” uczy dziecko, jak wielka siła tkwi w samodzielnych dociekaniach, uczy je niezależnego myślenia i wreszcie uczy je, jak się uczyć samemu. Dziecko odkrywa, że nie ma granic, na których kończyłoby się samodzielne myślenie.